Prószyński Tadeusz Anastazy, krypt.: T. P., T. Pr., Tadeusz Pr. (1873–1925), publicysta, poseł na Sejm RP. Ur. 17 VIII w Warszawie, był synem Konrada (zob.) i Cecylii z Puciatów, bratem Kazimierza (zob.).
Po wczesnej śmierci matki P. wychowywany był przez macochę Wandę z Korzonów. Uczył się w szkole Wojciecha Górskiego, gdzie należał do nielegalnego uczniowskiego kółka samokształceniowego o programie postępowo-niepodległościowym. Maturę uzyskał w szkole realnej w Łowiczu. Następnie studiował na Wydziale Rolniczym Instytutu Agronomiczno-Leśnego w Puławach. W czasie studiów wstąpił do Związku Młodzieży Polskiej «Zet» i prowadził działalność oświatową wśród okolicznych włościan. W związku z tą działalnością został wraz z Tadeuszem Gałeckim (Strugiem), Stanisławem Hemplem i in. aresztowany przez władze rosyjskie w r. 1895 i osadzony na 17 miesięcy w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej, a następnie skazany na trzyletnie zesłanie do Archangielska. W więzieniu wziął 28 X 1896 ślub z Wandą z Krzyżanowskich, która wraz z nim wyjechała na zesłanie. W Archangielsku pracował jako pomocnik notariusza.
Po powrocie do Warszawy w r. 1900 P. rozpoczął pracę publicystyczną w „Gazecie Świątecznej”, kierowanej przez ojca. Po jego śmierci w r. 1908 objął redakcję, kontynuując program i zachowując charakter pisma nadany przez ojca. Publikował w „Gazecie” liczne artykuły popularne z różnych dziedzin, od biografistyki poczynając (życiorysy Adama Pługa, Elizy Orzeszkowej, Marii Konopnickiej, Henryka Sienkiewicza i in.) poprzez sprawy rolnicze (m. in. cykl reportaży z wystawy rolniczej w r. 1911), ekonomiczne (przemysł, kredyt bankowy), historyczno-patriotyczne (m. in. rocznice bitwy pod Grunwaldem, Konstytucji 3 maja), z dziedziny astronomii (cykl artykułów o kometach w r. 1910) i wiele innych. P. prowadził też stałą, bardzo obszerną, rubrykę odpowiedzi na listy czytelników, decydującą o popularności „Gazety”. Także w r. 1908 przejął kierownictwo założonej przez ojca Księgarni Krajowej w Warszawie. W r. 1909 na Kongresie Pedagogicznym we Lwowie dał lekcję pokazową nauki czytania dla żołnierzy wg systemu opracowanego przez ojca. W t. r. P. był współzałożycielem Tow. Literatów i Dziennikarzy Polskich, przez wiele lat był członkiem zarządu tego Towarzystwa, m. in. w l. 1920–1 i 1922–3 wiceprezesem. W r. 1919 na życzenie Uniwersytetu Żołnierskiego opracował podręcznik Nauka czytania i pisania w wojsku polskim (W.), a w r. n. opublikował Projekt reformy walutowej w Polsce (W.). W okresie wojny polsko-radzieckiej w r. 1920 pracował w wydziale prasowym armii ochotniczej gen. Józefa Hallera. Był członkiem Rady Naczelnej Związku Ludowo-Narodowego. Z ramienia tego stronnictwa został w r. 1922 wybrany na posła do Sejmu RP w okręgu Łuków – Garwolin – Puławy. Zmarł 12 I 1925 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim.
W małżeństwie z Wandą z Krzyżanowskich P. miał czterech synów: Tadeusza (1898–1972), kierownika księgowości w Tow. Kredytowym Ziemskim, Stanisława Antoniego (zob.), Jana Leszka (ur. 1911), inżyniera mechanika, wynalazcę, i Jerzego (1913–1939), studenta Szkoły Głównej Handlowej, który zginął 2 IX w bitwie pod Chechłem jako plutonowy podchorąży 72 p. piechoty.
Ilustr. Enc. Trzaski; Mościcki – Dzwonkowski, Parlament RP 1919–27, (fot.); Rzepeccy, Sejm i Senat, 1922–1927, s. 212 (fot), 214, 468; – Kozicki S., Śp. Tadeusz Prószyński, „Gaz. Por.” 1925 nr 13 s. 2; tenże, Śp. Tadeusz Prószyński, „Gaz. Warsz.” 1925 nr 12 s. 3; Prasa polska w latach 1864–1918, W. 1976; Załuska J., Śp. Tadeusz Prószyński, poseł na Sejm, pisarz i redaktor, „Zorza” 1925 nr 4 s. 10; – Towarzystwo Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie 1909–1938, W. 1939 s. 15; – „Gaz. Por”. 1925 nr 12 s. 2; „Gaz. Świąteczna” 1925 nr 2295 s. 1–8 (fot.); „Kur. Warsz.” 1925 nr 12 s. 5, nr 16 s. 9, nr 17 s. 4–5 (wyd. wieczorne); „Ojczyzna” 1925 nr 4 s. 5; „Posiew” 1925 nr 3 s. 5; „Rzeczpospolita” 1925 nr 12 s. 6 (wyd. wieczorne); „Szkoła” 1925 nr 2/3 s. 49–50; „Świat” 1925 nr 4 s. 17 (fot.); „Tyg. Ilustr.” 1925 nr 4 s. 79 (fot.); „Zorza” 1925 nr 3 s. 31; „Życie Wołynia” 1925 nr 4 s. 10; – B. Narod.: rkp. 5962; – Informacje wnuczki Barbary z Prószyńskich Olszewskiej z Warszawy.
Stanisław Konarski